خل الیمشی بعناده وغیره
اذمه و لا احب دربه وغیره
ابصدیق الیملک العفه وغیره
لئن هو الیرفع الراس لیه

 
الحزن گوه یجر بیه شجربی
وبستان الألم صبح شجربی
اللایم لو دره ابگلبی شجربی
گعد یلطم الی و عل صار بیه

 

الدهر کثر إجروحی ولامای
ودم یهل دمع عینی ولامای
ما ینفع بعد نوحی ولامای
عله الخل إترکنی وخان بیه

 

الدهر میشوم بفعاله و فتنی
ومن قصده یرک حیلی وفتنی
ربع الی وفیت الهه وفتنی
ابجفه و ماشفت بیهم حمیه

(عتاب)

حبیبی ارسل الیک عتاب فی الحشی
خبرنی ایها الجمیل بجواباً
وددتک ومن ودک رأیت المشقة
قبلت بالشقة ولکن کیف بالنوی؟
أراک ضاحکاً فی الیل و النهار
و انا من البکاء إلیک ساهراً
فأخبرنی أیها الحبیب بجواب
منتظر مضطرب ملتهب صابراً

(الصدیق)
ظننت صدیقی فی النائبات حاضراً
لکی یری العذال انه لی محباً
ولما اراد الدهر الإمتحان بهِ
خاب ظنی ورایتهُ فی شدّتی غائباً

(حقوق الناس)

یا ذا الذی أکلت حقوق الناس
کیف تاخذ عینک النعاس
وجارک قربک قد نام من الجوع
یا لیت لم تعد لک الأنفاس
 
کلمات الشاعر سعید الهلیچی